آزار

خواب می بیند.

خواب می بیند كه بیمارست دلدارش.

وین سیه رویا،شكیب از چشم بیمارش

باز می چیند.

می نشیند خسته دل در دامن مهتاب:

چون شكسته بادبان زورقی بر آب.

می كند اندیشه با خود:

                              از چه رو كوشیدم به آزارش؟

وزپشیمانی،سرشكی گرم

می درخشد در نگاه چشم بیدارش.

روز دیگر،

   باز چون دلداده می ماند به راه او،

روی می تابد ز دیدارش،

می گریزد از نگاه او.

باز می كوشد به آزارش...